Almacenamos o accedemos a información en un dispositivo, tales como cookies, y procesamos datos personales, tales como identificadores únicos e información estándar enviada por un dispositivo, para anuncios y contenido personalizados, medición de anuncios y del contenido e información sobre el público, así como para desarrollar y mejorar productos.
Con su permiso, podemos utilizar datos de localización geográfica precisa e identificación mediante las características de dispositivos. Puede hacer clic para otorgarnos su consentimiento a nosotros para que llevemos a cabo el procesamiento previamente descrito. De forma alternativa, puede acceder a información más detallada y cambiar sus preferencias antes de otorgar o negar su consentimiento. Tenga en cuenta que algún procesamiento de sus datos personales puede no requerir de su consentimiento, pero usted tiene el derecho de rechazar tal procesamiento. Sus preferencias se aplicarán en toda la web. Más información.

Reducir
  • Abre en nueva ventana: Infomiño.com te informa donde estés: noticias directas a tu WhatsApp.

PLAY-DOC VIAXA DO NEPAL A TEXAS NA SÚA SECCIÓN OFICIAL

Seis filmes compiten polo premio que concede o xurado internacional, composto polos críticos e programadores Fernando Vílchez, Antonio Weinrichter e Jara Yáñez

Seis filmes compiten polo premio que concede o xurado internacional, composto polos críticos e programadores Fernando Vílchez, Antonio Weinrichter e Jara Yáñez

Etiquetas del contenido

Fecha: 17 de Marzo de 2014

Fuente: Play-Doc

Play-Doc Festival Internacional de Documentais de Tui, que se celebrará do 2 ao 6 de abril, programa nesta edición seis títulos na súa sección oficial, todos eles cun amplo percorrido e recoñecemento en festivais internacionais. As historias destas películas percorren boa parte do globo terráqueo, dende a próxima (mais exótica alén das nosas fronteiras) Costa da Morte a templos nepalís, granxas de Texas, ou o rural de Filipinas. Esta diversidade levará tamén aos espectadores á fronteira entre Brasil e Arxentina, e descubrirá a tradición ancestral da tribo Iaka/Mbendiele no interior do Congo. Todos estes filmes competirán polo premio que outorga o xurado internacional, composto nesta ocasión por Fernando Vílchez, xefe de programación do festival Lima Independiente; Antonio Weinrichter, profesor especializado en documental e cinema non narrativo da Universidade Carlos III; máis Jara Yáñez, redactora da prestixiosa revista especializada Caimán Cuadernos de Cine.
 
Mantendo a liña de apoio ao cinema galego máis rompedor, Play-Doc elixiu desta volta Costa da Morte, do vigués Lois Patiño, para competir na sección oficial. O realizador é un habitual do certame, que xa pasou en dúas ocasións anteriores as súas curtas paisaxísticas. A longa que presenta agora é a consecución lóxica desa traxectoria pictórica, á que engade elementos etnográficos e míticos nesta galardoada cinta: premio ao director emerxente en Locarno, mención especial en Valdivia, mellor película no FICUNAM de México... E segue sumando. Sen dúbida, este ano, Patiño está a ser o embaixador da paisaxe e cultura galegas entre os cinéfilos de todo o mundo.
 
Algo semellante podería dicirse de Roberto Minervini. Italiano de nacemento e educación, leva porén moitos anos vivindo nos EUA, onde rodou o seu último filme, Stop the Pounding Heart. Cunha curta mais intensa carreira, que inclúe tamén os títulos The Passage e Low Tide, Minervini perfílase coma un dos directores italianos novos máis interesantes do seu país. Neste último filme, segue o día a día de Sara, unha adolescente que se cría nunha familia de granxeiros de Texas, moi tradicional. A película ficcionaliza ese ambiente real, traballando con actores non profesionais, que se interpretan a si mesmos. É unha estratexia similar á que segue o homenaxeado desta edición, Nicolás Pereda, que en Minervini adquire dimensións de western etnográfico.
 
Adxectivos similares foron utilizados para definir Sweetgrass, que en 2010 se alzara co premio á mellor longa no Play-Doc. O prestixioso Harvard Sensory Ethnography Lab estaba detrás desta proposta, como tantas outras (Leviathan ou Foreign Parts, entre elas), que estiveron a revolucionar o eido do documental etnográfico no último lustro. Agora é a quenda de Manakamana, na que Stephanie Spray e Pacho Vélez nos mostran as viaxes en teleférico a e dende o templo hinduísta do título, situado no Nepal. O filme semella levar o mesmo percorrido fulgurante que outros do laboratorio estadounidense, dende a obtención do Leopardo de Ouro en Locarno o pasado verán.
 
Unha traxectoria, novos valores
Na aposta polos novos valores, Play-Doc programa varias primeiras ou segundas obras de autores emerxentes de todo o mundo. É o caso da sueca Linda Vastrik nesta edición. Logo dunha dilatada experiencia como directora de fotografía e guionista, asina con Forest of the Dancing Spirits a súa primeira longa. Un proxecto no que se deixa notar ese percorrido previo, rodado de xeito preciosista e cunha voz en off poética, que conta as tradicións centenarias da tribo Iaka/Mbendiele no Congo. O pano relixioso de fondo desta historia, centrada en atrapar o cotián deste pobo, achega unha dimensión mística a este completo relato, situando o filme entre a tradición fantástica de Jacques Tourneur e a etnográfica de Jean Rouch.
 
Na liña de recuperación de materiais de arquivo que marcou parte da traxectoria de Play-Doc, con nomes como Jay Rosenblatt, Peter Tscherkassky ou Xurxo Chirro; o festival selecciona este ano Anak Araw, da promesa filipina Gym Lumbera, director de fotografía doutros membros dunha nova xeración de cineastas, que están a rachar moldes no país asiático. Entre eles, John Torres ou Sherad Anthony Sanchez. Os seus filmes destacan precisamente polo lado estético, responsabilidade de Lumbera. En Anak Araw, o realizador toma imaxes en branco e negro de noticiarios e arquivos para construír, a través delas, unha reflexión en torno á construción da linguaxe e o colonialismo norteamericano a través da lingua en Filipinas.
 
Por último, completa a sección oficial Ricardo Bär, outra historia que se move entre a ficción e o documental, ao xeito de Nicolás Pereda, gran convidado desta edición. Nesta película, Nele Wohlatz e Gerardo Naumann seguen os pasos do rapaz de 22 anos do título, na súa procura por se converter en pastor protestante. A cinta segue o seu día a día, nunha colonia alemana na fronteira entre Brasil e Arxentina. Unha historia centrada, desta volta, na construción dunha identidade propia, difusa para Ricardo, perdido entre un conxunto de filiacións, como as coordenadas xeográficas que definen o lugar, fronteirizas.
Otros contenidos relacionados

Contenidos relacionados

Nuevo comentario

Debe estar validado para poder dejar un comentario, puede validarse o registrarse aquí

  • Abre en nueva ventana: Paseo en barco por la ría + Degustación de mejillones