A -felicidade- en Oia

Os recentes acontecementos acaecidos na parroquia de Santa María de Oia con motivo das festas patronais poñen de manifesto algo que moitos veciños/as xa sabían, as formas coas que a señora alcaldesa nos deleita cando quere impoñer os “seus intereses”.

O sábado 18 de maio con motivo da celebración dunha voda, a misa e procesión da Virxe do Carme tivo que ser adiantada pola comisión de festas. Aínda non se sabe de quen era a voda, pero pola afluencia de público selecto e sobre todo polo despregue da loxística proporcionada polo concello seica era de alta "alcurnia". Podemos analizar o acontecido por dúas partes: a actitude da alcaldesa e a utilización dos recursos públicos en beneficio de intereses persoais.

Rematada a misa, procesión e actuación da banda, comezou a sesión vermú amenizada coa música de fondo. O que tiña que ser un momento de “felicidade” converteuse nunha película de terror cando a señora alcaldesa se aproximou á cantina esixindo que se quitara a música e pouco menos que botando aos alí presentes, ante a incredulidade algúns optaron por marchar. Esta actitude de "ordeno e mando" non é nova, outras veciñas/os sufrírona nalgún momento. En definitiva, non se podía molestar á alta "alcurnia"; que pare a música da plebe que se casan os patricios.

Aparte do "ordeno e mando" (cuestión de educación), está o de utilizar os espazos públicos para compracer os caprichos de quen quere celebrar unha voda en Oia. Non imaxinamos se un veciño/a deste municipio quixera casar nesta igrexa que a señora alcaldesa actuara do mesmo xeito favorecéndoos, prohibindo aparcar nas inmediacións e espazos públicos da zona e quitando a música e vermú, a non ser que fosen de "alta alcurnia" claro. Ese día quen chegou co seu coche non puido aparcar nun tramo da estrada provincial, e o que é máis grave, o aparcadoiro municipal estaba a disposición dos intereses privados do enlace. Importante lembrar que a intención era que baixaran 6 autobuses do "bodorrio" e que grazas á negativa da comisión isto non sucedeu.

Este proceder por parte de quen nos mal goberna non é novo, é unha maneira de entender e facer política; favorecer aos que teñen cartos prexudicando á veciñanza. Despois imos co sorriso falso querendo agradar aos veciños/as, iso é ter dúas caras, ou moita cara. Pero sobre todo é unha falta de respecto, iso do que tanto se queixa a señora alcaldesa nos plenos cando acusa á oposición ao ser fiscalizada.

Arranxe os problemas de circulación que ten o barrio do Arrabal, aprobe dunha vez un plan que regule o caos que se produce os fin de semana; traballe para as veciñas/os de toda Oia e non para os "amiguiños". Aínda están agardando os interesados polas prazas de taxi que foron aprobadas en pleno. Este é o concello da FELICIDADE segundo para quen se case e os cartos que teña.

Xuster, voceiro municipal do BNG de Oia