CCOO lamenta a situación actual da planta de IKF na Guarda

Desde CCOO lamentamos profundamente a situación actual da planta de IKF na Guarda. Lamentamos exactamente o INMOVILISMO da dirección e da CIG.

A CIG públicamente dí que o problema é a dobre escala salarial. Unha dobre escala salarial que firman noutras empresas nas que son maioría no comité (algo se nos escapa cando a firmamos nunhas empresas, mais na Guarda non. Haberá algunha razón oculta?)

Respeto a comunicación ou propaganda, desde a CIG dín, primeiro que non coñecían o acordo (que o firmara o anterior comité ás espaldas dos traballadores), despois da manifestación xa o coñecían (porque o encontraron ó revisar a documentación) e agora desde a mesma zona Manuel Mera escribe que o pacto foi levado á asamblea despois de firmalo. Hai que ser serios nas informacións. Por certo desde fae un mes hai unha foto do wasap no taboleiro de CCOO na empresa que se lle enviou a todolos traballadores fae 3 anos onde confirma esta veracidade (todo o mundo o coñecía).

Todolos acordos pasan por sentarse a negociar, e iso é exactamente o absurdo desta negociación. Ambas partes non queren mover as suas posturas e non se negocia. Na nosa opinión INMOVILISMO polas duas partes.

CCOO solicitou o 18 de Agosto unha mediación no AGA que a dirección rechazou pola convocatoria de folga do mes de Setembro. E mentras crease un periodo de espera ata que unha das duas partes ceda. Mentras a Xunta, Inspección de Traballo, partidos políticos, alcaldes da zona mostran os seus apoios e preocupacións, pero nada mais. INMOVILISMO. E resposabilidade dos concellos, das administracións cando hai un problema de este tipo intervir, pero aquí só miramos fotos, para iso si que vimos, cando se resolva o conflicto faeremos outra e traballo feito. Na nosa opinión é obriga dos concellos e a administración intervir, e facelo insistentemente, e se as partes non se queren reunir intervir para que así ocurra, pero claro, seguro que aquí tamén hai outros intereses.

Desde CCOO presentamos unha plataforma o 17 de Agosto para que servira de punto de partida o de continuación dun posible acordo do noso Pacto de Empresa. De novo, nin unha parte ni a outra quiso tomar como boa esa posivel alternativa. Aceptando a minoría que somos dentro da representación dos traballadores, tamén sentímonos corresponsavels con esta situación.

Durante 18 años fomos maioría no Comité, e todolos acordos foron aprobados pola Asamblea dos traballadores. Cada certo tempo negociamos o noso Pacto de Empresa cas dificultades que iso leva. Con acordos, como a subida do 8,8% dos salarios nos últimos 4 anos, e outros menos favorables, pero todos renegocianse ó finalizala súa vixencia, polo que poden ser cambiados.

E nese punto e donde non podemos facer demagoxia. Se nas asambleas electorais se prometen cousas, agora hai que cumprilas, pero non pondo excusas e botándolle a culpa ós demais. Durante 18 anos negociamos 6 ERTES, algúns con acordo e outros sen él. Negociamos un ERE de extinción de 17 compañeiros, donde se logrou a máxima indemnización e a permanecia de varios compañeiros que agora algúns son os líderes da CIG (memoria). Loitamos despidos que houbo ( como o de fae 3 anos dun compañeiro da CIG, cuio informe definitivo contra él no xulgado foi feito polos dous candidatos da CIG actuais, no que fomos de testigos, e no que se gañou o xuizo). Por certo, sendo o segundo da dirección o actual secretario do Comité pola CIG (bo fichaxe, líder do PP da Guarda e delegado da CIG, e despois enchémonos a boca a falar de ideais e principios. Que fae 3 anos na folga de 7 días que fixemos entrou a traballar, pero claro a memoria non existe) e parte da dirección a outra candidata da CIG (que xa entrou a traballar na anterior folga e nesta tamén, pero isto non se nombra en ningún documento, non interesa).

Aclaremos agora o valor da "dobre escala" salarial, donde do que estamos falando é dunha categoría de entrada. Está documentado que o comité aceptou que en 4 anos os novos traballadores teñan o mesmo salario cos antiguos, sendo a proposta  da empresa de 8 anos (esa é a diferencia, no o que se conta nos medios de comunicación).

Desde CCOO puxéronse alternativas enrriba da mesa, pero é imposivel cando o que se busca son outros intereses diferentes que os de chegar a acordos.

Creemos seriamente que o futuro da planta de 121 años das Cachadas está en peligro, y solicitamos unha reflexión de todas las partes afectadas para que se poidan retomar unhas negociacións que leven estabilidade á planta.