O parque natural Monte Aloia ofrece case 20 km de rutas para coñecer o seu patrimonio natural e a súa beleza paisaxística

A Consellería de Medio Ambiente invita á sociedade a coñecer o Parque Natural Monte Aloia a través das oito rutas distintas, que permiten achegarse e gozar de primeira man do patrimonio natural, dos valores ambientais que fan destes espazos uns lugares únicos e da súa beleza paisaxística.

A Consellería de Medio Ambiente vén de editar uns folletos informativos con información específica e relativa a cada un dos seis parques naturais cos que conta Galicia. Esta é unha das medidas que recolle o Plan de promoción e posta en valor do Patrimonio Natural, posto en marcha polo actual Goberno; xunto co novo servizo de atención aos visitantes nos parques naturais de Galicia, cuxo obxectivo é a concienciación ambiental da sociedade e a divulgación e promoción do turismo de natureza sostible.

O Monte Aloia, que foi o primeiro parque natural de Galicia, está situado no límite sur da Serra do Galiñeiro. A atalaia do Monte Aloia presenta como un dos seus principais atractivos as vistas panorámicas dos vales dos ríos Miño e Louro. O punto máis elevado está no alto de San Xiao (664 m), o lugar máis visitado deste enclave. Foi o primeiro Parque Natural de Galicia, declarado o 18/01/1979, aínda que coas súas 746 hectáreas, é o máis pequeno dos seis que hai na comunidade.

Dispón dunha extensa rede de camiños, 6 miradoiros e multitude de merendeiros para gozar da natureza a carón da "raia húmida" coa veciña Portugal.

Así, no Monte Aloia os visitantes teñen a posibilidade de realizar un total de 8 rutas, a meirande parte de dificultade baixa ou media/baixa, das cales a metade son circulares, con inicio e fin no mesmo punto, e a outra metade lineais.

No seu conxunto, os roteiros suman case 20 quilómetros, entre as que destaca o camiño Muíños de Paredes- Muíños do Deique, cunha lonxitude de 6,5 quilómetros; tamén é a de maior percorrido de tempo, xa que se precisan tres horas e media para completar o itinerario. No polo oposto, sitúase a Senda das Udencias e a Senda Botánica, que con 600 metos e 400, respectivamente, son as rutas más cortas que se poden camiñar neste parque. A totalidade das rutas debe facerse a pé.

Dende a Consellería de Medio Ambiente sinálase unha serie de recomendacións, para gozar da beleza e da riqueza natural e patrimonial deste parque, como subir ao alto de San Xiao (ou miradoiro González Páramos, 664 m) para ver os vales dos ríos Miño e Louro. A ermida de San Xiao, onde antes había un castro, é centro de tradicións populares. Visitar os restos arqueolóxicos da Muralla Ciclópea e subir a algún dos miradoiros para avistar a riqueza natural deste enclave no que o 80% da súa superficie está cuberta por árbores; así como o Centro de Interpretación Enxeñeiro Rafael Areses, casa forestal singular en si mesma e lugar de información e exposición interpretativa do Parque Natural. Cerca hay un arboreto ilustrado (Senda Botánica). Tamén se pode avistar algunha das 11 especies de anfibios e réptiles coñecidas en Galicia.

Ruta 1, Cabana-Cabaciña

O inicio e fin deste roteriro é o aparcadoiro das Pozas da Cabana. O percorrido iníciase cun ascenso ao miradoiro natural de Cabaciña e desde alí, continúa por unha senda con variada vexetación que acompaña o nacemento do regato das Udencias ata as Pozas da Cabana, onde remata a ruta. Facendo esta ruta, tamén pasamos pola Senda das Udencias. Ten unha lonxitude de 2 quilómetros de distancia e de dificultade baixa/media.

A ruta más longa

O camiño Muíños de Paredes- Muíños do Deique, con 6,5 quilómetros de lonxitude, é a ruta máis longa do parque natural. O inicio é a Área recreativa da ermida de San Fins. Este itinerario discorre polos muíños do regato Deique, un afluente do Louro que nace no Monte Aloia. Aínda que de dificultade media, o desnivel é importante polo que hai que ter en conta a subida no camiño de volta.

Ruta circular Rego de Pedra

O inicio e fin deste roteiro é o aparcamento detrás do Centro de Interpretación. O Rego de Pedra que dá nome a esta ruta foi construído entre 1955 e 1958 coa finalidade de transportar auga aos campos de cultivo de Frinxo. Despois de pasar polo Alto de Perdurán, formación rochosa desde a que se contempla unha ampla panorámica, báixase ao inicio do mencionado rego para percorrelo na súa totalidade e, unha vez chegados á poza onde remata, volver ascendendo por outro lugar ata a Senda Botánica, lugar onde comeza e finaliza o itinerario, de dificultade media e cunha lonxitude de 2,4 quilómetros.

Dúas horas para percorrer o Castro Alto dos Cubos

A ruta, de grande interese arqueolóxico, lévanos ao Alto dos Cubos ou miradoiro Cabeza de Francos, que toma o seu nome do barrio situado aos pés. Este punto ofrece unhas boas vistas sobre o río Miño. De percorrido circular, desde este alto báixase ata a pista de Trapa. Logo da poza de Trapa, a ruta sobe ata Frinxo de novo, cruzando por unha zona de frondosas. Propóñense dúas horas para completar este percorrido de 4,5 quilómetros de distancia de dificultade baixa.

Dificultade baixa-media no Muíño do Tripes

O río Tripes é un afluente do Miño que nace no Monte Aloia e fai de división natural das parroquias tudenses de Pazos de Reis e Randufe. A ruta ascende polas marxes do río salpicadas de muíños e atravesando bosques de ribeira de variada vexetación. O tramo de descenso, xa polo monte, conduce ao punto de inicio, que é a Área Recreativa Circos (Pazos de Reis). Este camiño ten unha lonxitude de 2,5 quilómetros e a sificultade é baixa/media.

Seiscentos metros da Sendas das Udencias

Esta pequena senda descúbrenos as especies exóticas que se corresponden coa primeira repoboación do Parque, que data do 1910. As máis destacadas son o ciprés de Lawson (Chamaecyparis lawsoniana), exemplares grandes de abeto de Douglas (Pseudotsuga menziesii), sequoias e cedros. O itinerario está clasificado como de dificultade baixa e son neesarios 30 minutos completar o percorrido lineal.

30 minutos para percorrer a Senda Botánica

Esta ruta transcorre polo arboreto ilustrado do Parque Natural, identificando as especies de maior importancia na comarca do Baixo Miño e do Monte Aloia. O visitante poderá deterse para coñecer toda a información sobre a vexetación autóctona. O inicio desta ruta lineal é o Centro de Interpretación da Natureza Casa Forstal Enxeñeiro Areses e a de dificultade é baixa.

A Muralla, unha ruta circular

Este camiñoa cirular comeza e acaba no Alto de San Xiao. A ruta percorre toda a zona alta do Monte Aloia e discorre ao carón da Muralla Ciclópea. Destacan as vistas panorámicas que ofrece o camiño e unha vexetación completa, tanto autóctona como exótica. Aquí está situado o miradoiro coñecido como Celta. A duración para completar o percorrido é de 2 horas, cunha dificultade media nos seus 2,5 quilómetros.