ROSA QUINTANA INSISTE EN QUE O PLAN DE XESTIÓN DA SARDIÑA É UNHA MEDIDA DE URXENCIA QUE EVITA QUE A UNIÓN EUROPEA ASIGNE UN TAC Á ESPECIE

Rosa Quintana explicou que estes son os aspectos positivos do plan, pero apelou a seguir traballando, xa que “valorar positivamente esa medida en referencia a eses matices non quere dicir que esteamos a renunciar á negociación do plan de xestión elaborado polo Consello Galego de Pesca”. Neste sentido, indicou que o plan non recolle boa parte das propostas que o Consello Galego de Pesca e a Xunta defenden, debido “á premura e á escasa marxe de manobra que a acción portuguesa nos deixaba”.

O traballo da Xunta
Durante a súa intervención a conselleira subliñou que a Xunta segue traballando e continúa tendo como documento de referencia a proposta de plan de xestión plurianual da sardiña elaborada e aprobada polo Consello Galego de Pesca para defendelo diante das comunidades autónomas e do Goberno central e no marco do proceso de negociación con Portugal e coa Comisión.

Nesta liña, informou Rosa Quintana, “seguimos traballando en colaboración e contacto co Ministerio e coas Comunidades Autónomas de Andalucía, Asturias, Cantabria e País Vasco, así como cos sectores afectados e co Instituto Español de Oceanografía”. Un dos avances reflíctese na orde que cambia aspectos como o límite de capturas, datas de peche ou topes de descarga.

Cota para o xeito
A través desta orde, explicou a titular de Medio Rural e Mar, a frota do xeito -a quen afecta de forma importante a pesquería da sardiña- pode pescar esta especie cunha cota propia de arredor de 200 toneladas. Esta cifra é superior á media anual de capturas do xeito nos últimos dez anos, que é de 179 toneladas. Esta asignación realízase nun contexto no que a situación da especie da sardiña é límite e é posible debido ao esforzo dos gobernos central e autonómico que, a pesar desa situación, conseguiron que ningún sector quedara sen posibilidades de pesca da sardiña.

A isto hai que engadir, indicou a conselleira, os criterios de flexibilidade que permite a UE, tendo en conta que a modificación da orde permite acumular cara ao período seguinte a cota que non se pescase, permitindo así compensar uns anos de máis captura con outros de menos.

Incremento nas cotas
Estas medidas, subliñou Rosa Quintana, están dirixidas a manter a viabilidade da frota de cerco e doutras artes, pois regular e ordenar as pesquerías é a mellor fórmula para conseguir o máximo rendemento económico e social sen alterar a sustentabilidade ambiental, argumentou a conselleira. Con elas, destacou, “imos no bo camiño”, tendo en conta e, exceptuando o caso especial da sardiña, o aumento da contía global das cotas das especies principais do cerco (xurelo, xarda e anchoa).

Neste caso, as globais das que España dispón destas especies nas zonas VIIIc (norte e noroccidental de España) e Ixa (Costa de Portugal) aumentaron nun 52%, pasando de case 65.000 toneladas no 2009 a case 99.000 toneladas para 2015. “Se naquel entón algúns non vían problema e o gasoil estaba a prezos que dobraban o custe actual, creo que neste momento incluso o deben ver máis viable”, sentenciou a titular de Medio Rural e Mar. Ademais engadiu que as medidas probadas polo Goberno anterior “só traen menos valor e sancións” para a xarda, como as dos anos 2009 e 2010, que sobrepasan a cota anual que España ten para este ano no xurelo, a xarda e a anchoa.